POR QUE?

Os da casa teñen unha coñecida en Bolnovo que os chama cada vez que algún veciño coñecido de seu deixa de vivir. Vamos, que morre. Ás veces a nova sorpréndeos e outras non tanto. Supoño eu que esta reacción depende da identidade da persoa que pasa a mellor vida: nova ou vella, parente ou non, amiga ou coñecida...E  ata das circunstancias do pasamento: enfermidade, accidente, vellez...Por certo,  eso de mellor vida oinllo a Daniel. Eu a verdade é que non o entendo. Onde vou ter eu mellor vida que aquí a carón da familia !
Onte Agripina -que así se chama a campaneira telefónica-chamou. Daniel devolveulle a chamada e a medida que a escoitaba o seu semblante foise volvendo serio, pensativo. Segundo lle contou logo a Elba tratábase dunha moza nova que decidira quitarse a vida, algo que xa intentara anos atrás e que non conseguira por pouco. Xa un irmán seu máis novo tomara esta mesma tráxica decisión antes ca ela. E non fallou.
E eu pregúntome que é o que pode levar a un humano a quitarse a vida. Que pensamentos acollerá o seu maxín non neses intres inmediatamente anteriores ó crac, que supoño valeiros de xuízo, senón neses outros momentos de reflexión, de ensimesmamento, de razoar sobre os motivos que o impulsarán días, meses ou anos despois a tomar tan desmedida determinación. Imaxino que sobre esto haberá moitas opinións, moitos estudos, demasiadas teorías e poucos acertos. Claro que ben pensado tampouco é fácil atinar, digo eu.Os humanos son tan complicados.